سبد کادویی جشن سپندارمَذگان

توضیحات

سبد کادویی جشن اسپندارمَذگان شامل:

1: آبنبات چوبی قلبی کندی (candy)

2: شکلات شیری کیندر kinder آلمان

3: 2 عدد اسنیکرز اصل آلمان snickers

4: کاکائو شیر و توت فرنگی میلکا

5: کیت کت اصل آلمان kitkat

6: قلب تزئینی اکلیلی سایز مدیوم

7: عروسک خرسی صورتی

8: بطری کپسول عشق

9:کوپن کارت 101 دلیل دوست داشتن

10: 9 عدد شکلات قلبی

11: مگنت یخچالی طرح تخت جمشید

12: سبد حسیری ربان پیچ

13: بسته پوشال لیزری قرمز

طبق آیین زرتشتی هر روز از ماه نامی ویژه داشته و هرگاه نام روز و ماه منطبق شده، آن روز را جشن می‌گرفتند؛ به بیان دیگر در ایران باستان جشن‌های فروردینگان، اردیبهشتگان و … وجود داشته که مهمترین این نوع از جشن‌ها، جشن مهرگان بوده است. بنابر آنچه گفته شد تاریخ اسفندگان روز اسفند (پنجم) از ماه اسفند بوده است.

• استاد جلیل دوستخواه در یادداشتی می‌نویسد:“یادآوری می شود که برخی از دوستان، با استناد به دیگرگونی گاه شمار خورشیدی کنونی نسبت به گاه شمار باستانی، زمان برگزاری جشن اسپندارمَذگان را شش روز بازپس می‌برند و در روز ۲۹بهمن‌ماه می‌شناسند. اما همان‌گونه که پیشتر هم روشنگری کردم، روز درست و سزاوار این جشن، همان پنجم اسفندماه است. در پاسخ به دوستانی که ۲۹بهمن را جشن اسفندگان شمرده و با پیام‌های مهرآمیزشان آن را «فرخنده باد!» گفته‌اند، نوشتم: جشن اسپندارمذگان (اسفندگان) در پنجم اسفندماه (و نه ۲۹بهمن)، بر شما فرخنده باد! همچنان بر این باورم که کاربرد گاهشماری خیامی (مشهور به جلالی)، نباید ما را از پاسداشت یادگار نیاکان ارجمندمان بازدارد. برماست که همه‌ی جشن های یازده‌گانه ‌ با پسوند «- گان» از ماه دوم تا دوازدهم را هم، مانند ماه یکم در همان روزهای اصلی (روزهای یکی شدن ِ نام روز و ماه) برگزاریم و به روزهای دیگری منتقل نکنیم تا انگیزه‌ی بنیادین برگزاری آن ها از یاد نرود”• استاد دکتر جلال خالق مطلق می‌نویسد:“ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه که در سال ۳۹۱ هجری تألیف کرده است، آنجا که درباره‌ی جشن‌های ایرانی سخن می‌گوید، از جشنی نام می‌برد که در روز اسفندارمذ در ماه اسفندارمذ، یعنی در پنجم اسفند برگزار می‌شد. در ایران کهن، یک جشن بهاری زنان بوده که در آن روز زنان از آزادی بیشتری برخوردار بودند و بویژه دختران «دم بخت» به همسرگزینی تشویق می‌شدند و از این رو این جشن را «مردگیران» می‌نامیدند. سپس‌تر، با نفوذ بیشتر مذهب، این جشن نخست تغییر ماهیت داده و جشن زنان شوهردار شده و این دسته زنان در آن روز از شوهران خود به پاس یکسال پارسایی و خانه‌داری و شوهردوستی هدیه می‌گرفتند، تا اینکه همین نیز رفته‌رفته فراموش شده است.”سپندارمذ یا اسفند نام دختر اهورامزدا و نماد آن نیز زمین است. به دلیل مونث بودن این ایزد؛ اسفندگان را در ایران باستان به عنوان «روز زن» جشن می‌گرفتند. بنابراین و به قرار آئینی این روز را می‌توان روز زن نامید و نه روز عشاق. گرچه حتی این نام هم از جشن گرفتن و بزرگداشت آن نمی‌کاهد و می‌تواند آن را لذت‌بخش‌تر کند.

برای مطالعه بیشتر و دیدن منابع لینک زیر را ببینید

http://www.gomaneh.com/2178/